Aby uczcić przypadającą w tym roku dwieście dwudziestą piątą rocznicę jego urodzin, posłuchamy wspólnie w przedświąteczne sobotnie południe 23 grudnia X księgi "Pana Tadeusza Fragment Koncertu Wojskiego z księgi czwartej Pana Tadeusza, autorstwa Adama Mickiewicza. Recytacja i tekst. Adam Mickiewicz - Pan Tadeusz, Księga IV, Dyplomatyka i łowy (fragment, "Koncert Wojskiego") - Polska-poezja.pl • Dzieci zamykają oczy, słuchają wiersza Adama Mickiewicza pt.: Zachód słońca (fragment Pana Tadeusza) czytanego przez Michała Żebrowskiego. Zachód słońca. Słońce już gasło, wieczór był ciepły i cichy; Okrąg niebios gdzieniegdzie chmurkami zasłany, U góry błękitnawy, na zachód różany; 8. 9. 170K views 4 years ago. Fragment "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza - Księga czwarta, Dyplomatyka i łowy (fragment, "Koncert Wojskiego") w interpretacji Włodzimierza Nurkowski. Tekst oraz Przygotuj się do pięknej recytacji inwokacji z "Pana Tadeusza".Termin - 26 stycznia br. (środa)Zwróć szczególną uwagę na nastrój tego fragmentu. Niech zainspisują Cię wykonania wybitnych polskich aktorów - Leszka Teleszyńskiego, Daniela Olbrychskiego oraz Krzysztofa Kolbergera. Zadanie domowe. Bonus dla wzrokowców. Z wizytą w Tekst wiersza Adam Mickiewicz - Pan Tadeusz, Księga piąta, Kłótnia (fragment, "Zosia w porannym stroju") Zosia w porannym stroju i z głową odkrytą Stała, trzymając w ręku podniesione sito, Do nóg jej biegło ptastwo; stąd kury szurpate Toczą się kłębkiem, stamtąd kogutki czubate, Wstrząsając koralowe na głowach szyszaki W tym fragmencie „Pana Tadeusza" znalazły się cztery obrazy poetyckie: wstającego słońca, zająców na łące, ptaków w zamglonym lesie, pracujących żniwiarzy. Jednak nastrój tych obrazów jest raczej smutny. Przeważają barwy stonowane przymglone, przymglone: szarość, biel (mgła) beż, brąz (zające, słoma). Tekst wiersza Adam Mickiewicz - Pan Tadeusz, Księga druga, Zamek (fragment, "Kto z nas tych lat nie pomni, gdy..") Kto z nas tych lat nie pomni, gdy, młode pacholę, Ze strzelbą na ramieniu świszcząc szedł na pole, Gdzie żaden wał, płot żaden nogi nie utrudza, Gdzie przestępując miedzę, nie poznasz, że cudza! I zaraz mogłem pieszo, do Twych świątyń progu Iść za wrócone życie podziękować Bogu —) Tak nas powrócisz cudem na Ojczyzny łono! Tymczasem, przenoś moją duszę utęsknioną Do tych pagórków leśnych, do tych łąk zielonych, Szeroko nad błękitnym Niemnem rozciągnionych; Do tych pól malowanych zbożem rozmaitem, Proszą, ażeby zagrał, podają cymbały; Żyd wzbrania się, powiada, że ręce zgrubiały, Odwykł od grania, nie śmie i panów się wstydzi; Kłaniając się umyka. sD7wJT.