Prawidłowa pielęgnacja pępka wymaga od rodziców dużo pracy i uwagi. Bardzo ważne jest to, aby o niego dbać. Nieprawidłowa pielęgnacja może doprowadzić do zakażeń oraz wielu powikłań. Zaraz po porodzie, kiedy ustaje tętnienie pępowiny, położna zakłada na niego zacisk w odległości ok. 2-3 cm od brzuszka noworodka. Zaraz po porodzie nagi noworodek jest kładziony na nagich piersiach mamy, która może go przytulić, a później przystawić do piersi. Jeżeli nie ma żadnych zastrzeżeń co do stanu noworodka oraz matki, maluszek pozostaje z rodzicami w sali porodowej przez około 2 godziny w kontakcie „skóra do skóry”. Pierwsze badanie maluszka Po urodzeniu dziecka kobiety często mają problemy z bolesnymi ranami krocza, krwawieniem, ale również z zawrotami głowy wywołanymi osłabieniem po porodzie, karmieniem i nieprzespanymi nocami. Jeśli wiesz, że czujesz się jeszcze nie najlepiej, nie siadaj za kierownicą. Ale jeśli wróciłaś już do formy i czujesz się dobrze Po porodzie naturalnym. Możesz zacząć karmić piersią niemal od razu - po kilkunastu minutach spędzonych w twoich ramionach noworodek będzie już gotowy, by zacząć ssać. To nic, jeśli za pierwszym razem wam się nie uda; położna pomoże ci wybrać najlepszą pozycję i pokaże, jak dziecko powinno chwytać brodawkę. Wyprawka dla noworodka to lista wszystkich potrzebnych rzeczy, które przydadzą się wam w domu. Trzeba kupić zarówno ubranka, jak i kosmetyki oraz praktyczne akcesoria. Kompletowanie wyprawki dla noworodka zacznij odpowiednio wcześniej, bo po porodzie nie będzie na to czasu. Lista rzeczy na lato i zimę nieco się różni Sprzyjający jest w tym czasie kontakt skóra do skóry z mamą lub tatą (będący kontynuacją kontaktu zapoczątkowanego zaraz po porodzie), podczas którego dziecko kolonizuje swoją skórę fizjologiczną florą bakteryjną z ciał rodziców, co pomaga w prawidłowym rozwoju flory bakteryjnej w jelitach malca. Flora ta będzie filarem Już w kilka godzin po porodzie skupia wzrok na tym, co go interesuje szczególnie, czyli na osobie, której głos do tej pory słyszał przez powłoki brzuszne i której nie mógł dotąd obserwować. Mimo że noworodek widzi nieostro (nawet 30-razy mniej ostro niż osoba dorosła), to potrafi z zamiłowaniem wpatrywać się w twarz mamy czy taty. Dlatego tak istotne jest szybkie przystawienie dziecka do piersi po porodzie i jak najczęstsze karmienie go. Dzięki temu uruchamia się praca jelit, a więc całego układu pokarmowego i wydalniczego. Ważne jest, aby malec jak najszybciej po porodzie oddał smółkę, czyniąc tym samym układ wydalniczy drożnym oraz aby jak najwięcej Niezależnie od rodzaju porodu, jeżeli tylko stan zdrowia mamy i dziecka na to pozwala, noworodek zaraz po porodzie jest kładziony na piersi mamy. Ten najważniejszy i najpiękniejszy moment po porodzie trwa nieprzerwanie minimum dwie godziny, ale niejednokrotnie czas ten wydłużamy zgodnie z potrzebą mamy i maleństwa. Do urzędu stanu cywilnego zabierasz kartkę, którą dosaniesz w szpitalu po porodzie. Załatwi to Twój mąż, a jeśli nie jesteście małżeństwem to niestety musiscie stawić się tam w dwójkę. Meldunek dziecka jest automatycznie tam gdzie zameldowana jest matka a ma to miesjce w momencie odbierania PESEL’u dziecka w urzedzie miasta. rx1pCH. Co najlepszego możesz zrobić dla swojego dziecka zaraz po jego narodzinach? Po prostu z nim być. Pierwsze chwile spędzone razem z noworodkiem mają wielkie znaczenie dla was obojga. Zastanawiasz się, jak noworodek tuż po narodzinach powinien zacząć swoją egzystencję na świecie? Odpowiedź jest prosta – przytulony do ciebie, leżąc na twoim brzuchu. Takie postępowanie staje się normą w polskich szpitalach. Ma bowiem duże znaczenie dla nawiązania dobrego kontaktu z dzieckiem. Jest na tyle istotne, że lekarz i położna, którzy przyjmowali poród, muszą poczekać, nim będą mogli na chwilę zabrać dziecko do kącika noworodka, by tam je dokładnie obejrzeć, zważyć i zmierzyć. Nie przeszkadzając głównym bohaterom tych chwil, czyli mamie i jej potomkowi, mogą osuszyć dziecko ręcznikiem ze śluzu, który pokrywa jego skórę, okryć pieluszkami i ocenić stan zdrowia według skali Apgar. Gdzie powinien trafić noworodek tuż po narodzinach Krótko mówiąc: z brzucha mamy – prosto na jej brzuch. Przytulając się do twojego ciała, noworodek nabiera ochoty do ssania. Zwykle położna układa go tak, aby nie musiał długo szukać piersi. Ale gdyby nawet znalazł się dalej od niej, natura tak go wyposażyła, że jest w stanie sam się do niej przysunąć. Kto by pomyślał! Przecież trzeba będzie czekać jeszcze rok, nim dziecko nauczy się chodzić. I choć pełznie wolno i nieporadnie, często udaje mu się osiągnać cel, czyli possać lub chociaż polizać brodawkę. Świadkami takich wydarzeń bywają mamy, które miały okazję w spokoju spędzić z dzieckiem czas po jego narodzinach. Dlaczego jest to takie ważne? Rozpoczęcie karmienia w pierwszej godzinie po porodzie daje większą szanse na to, że dłużej będziesz karmić piersią. Jednak kontakt z mamą tuż po narodzinach ma nie tylko ułatwić karmienie. Polecamy: Jak urządzić pokój dla noworodka? Dlaczego kontakt z mamą po narodzinach jest taki ważny? Delikatne głaskanie, bicie twojego serca, łagodny głos uspokajają noworodka, który przeżył spory stres związany z narodzinami. Dla niego wszystko się przecież zmieniło. Do tej pory znał tylko przytulne i ciepłe wnętrze brzucha, do którego docierały przytłumione odgłosy świata zewnętrznego. Teraz zamiast ciasnej – jest wielka przestrzeń, zamiast delikatnych brzmień – pełnia dźwięków, bogactwo zapachów, jasne światło i chłód (temperatura twego ciała była wyższa niż powietrza w sali porodowej). Przytulony do twojej skóry, która na szczęście pachnie podobnie jak wody płodowe, noworodek może się ogrzać i poczuć bezpiecznie w nieznanym świecie. Czytaj też: Jak dotyk wpływa na noworodka? Jakie korzyści daje kontakt skóra do skóry? Pierwszy kontakt z mamą nie jest bez znaczenia również dla stanu zdrowia noworodka. Próba karmienia chroni przed niedocukrzeniem, do którego mogłoby dojść, gdyby dziecko długo było głodne. Dostarcza także przeciwciał, które są zawarte w siarze, przez co zmniejsza zagrożenie poważnymi chorobami. Skóra dziecka, które dopiero się urodziło, jest niemal sterylna. Gdy noworodek przytula się do twojego brzucha, gdy ssie pierś, przekazujesz mu swoje bakterie, które zasiedlą jego organizm. W ten sposób dziecko ma szansę chronić się przed groźnymi zakażeniami szpitalnymi. Czytaj też: Pierwsza kąpiel noworodka nie musi odbywać się w szpitalu? Nowo narodzone dziecko ma na początku swojego życia odporność swojej matki. Jednak warto pamiętać, że zanika ona już w trakcie pierwszych kilku miesięcy. Dlatego najskuteczniejszą metodą, by uchronić noworodka przed chorobą, jest szczepienie ochronne. Pierwsze szczepienia noworodków wykonywane są już po urodzeniu, a w okresie kilku najbliższych lat szczepione są wielokrotnie. spis treści 1. Szczepienia ochronne 2. Kalendarz szczepień noworodków 1. Szczepienia ochronne Szczepienie to wprowadzenie do organizmu antygenu wirusa lub bakterii. Jest to nieżywy albo osłabiony drobnoustrój lub jego fragment. Wywołuje to reakcję obronną organizmu. Szczepienie jest więc jakby lekkim, kontrolowanym przechorowaniem danej choroby. Szczepienie ochronne daje różną odporność w zależności od jego rodzaju. Może być na kilka lub kilkadziesiąt lat. Istnieją szczepienia obowiązkowe – bezpłatne, lub dobrowolne, tzw. szczepienia zalecane – płatne przez osobę korzystającą z nich. Zobacz film: "Witaminy w ciąży" Pierwsze szczepienie noworodków wykonuje się tuż po porodzie – w pierwszej dobie życia, w szpitalu. Są to: szczepienie przeciw WZW B (wirusowe zapalenie wątroby) i szczepienie przeciw gruźlicy. Następne szczepienia wykonuje się po pierwszym miesiącu życia. Szczepienia niemowląt wykonuje się w przychodniach rejonowych. 2. Kalendarz szczepień noworodków Szczepienie przeciw WZW B jest obowiązkowe dla noworodków i niemowląt. Należy do tzw. szczepionek nieżywych. Polega na podaniu trzech dawek: pierwsza w ciągu 24 godzin od urodzenia, druga po 4-6 tygodniach i trzecia sześć miesięcy po pierwszej. Łącznie z drugą powinna być podana szczepionka przeciwko tężcowi, błonicy, krztuścowi. Przeprowadzone badania mówią, że po wykonaniu pełnego cyklu szczepienia 90-95% dzieci i dorosłych jest chronionych przed żółtaczką wszczepienną. Wcześniaki również powinny być szczepione przeciw WZW B w ciągu pierwszych 24 godzin życia. Natomiast u tych z wagą poniżej 2000 g, pierwsza dawka nie powinna być wliczona do trzech podstawowych, czyli niemowlak powinien otrzymać jeszcze 3 szczepionki. Wtedy pierwszą podaje się po ukończeniu miesiąca, drugą miesiąc po pierwszej, a trzecią standardowo po sześciu miesiącach. Ponadto, jeżeli u matki noworodka stwierdzono antygen Hbs we krwi, to lekarze zalecają podanie noworodkowi szczepionki i gotowych przeciwciał anty-Hbs. Szczepienie przeciwko gruźlicy jest także obowiązkowe dla noworodków. Szczepionka zawiera żywy, pozbawiony zajadliwości szczep prątka gruźlicy. To szczepienie również jest wykonywane w pierwszej dobie życia, razem ze szczepieniem przeciw żółtaczce lub do 12 godzin po nim. Jeżeli dziecko po urodzeniu waży poniżej 2000 g i ma nabyte lub wrodzone zaburzenia odporności, to jest to przeciwwskazanie do szczepienia. Dziecko można zaszczepić w dowolnym czasie, gdy osiągnie wymaganą wagę. Szczepionka przeciw gruźlicy jest podawana podskórnie w lewe ramię dziecka. Pojawia się po niej bąbel, który szybko zanika. Po nim pojawia się pęcherzyk, który z czasem wysusza się i tworzy strupek. Po 2-4 tygodniach pojawia się naciek, a na jego szczycie krostka i owrzodzenie. Zanika ono po 2-3 miesiącach i zostaje blizna o średnicy 3 mm. Takie objawy szczepionki są naturalne i nie powinny wywoływać obaw u rodziców. Nieprawidłowe objawy to owrzodzenie skóry lub powiększenie węzłów chłonnych. Warto pamiętać, by na miejsce szczepionki nie stosować okładów ani maści. Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy W pierwszych minutach życia dziecka kluczowym wskaźnikiem zdrowia dziecka jest skala Apgar, oceniająca jego ogólny stan. Wkrótce po porodzie przeprowadza się również dodatkowe procedury i badania noworodka. Co dzieje się z dzieckiem tuż po narodzinach? Pierwsze badanie noworodka – skala Apgar Zaraz po porodzie noworodka się osusza, a następnie bada i ocenia. Ocena, jaką Twoje dziecko otrzyma w ramach skali Apgar, to pierwsza ocena w życiu po narodzinach. Lekarz podejmuje się wykonania weryfikacji i oceny poszczególnych parametrów, co stanowi podstawę do dalszych ewentualnych czynności (leczenia, rehabilitacji). Sprawdź, co mierzy zakres Apgar oraz jak wygląda punktacja. Co to jest Skala Apgar? Parametry życiowe u dzieci Sprawdzanych jest wówczas pięć parametrów życiowych u dzieci: Skala Apgar jest systemem oceny noworodka na kilka minut po porodzie. Obejmuje swoim zasięgiem pięć podstawowych elementów, które razem tworzą akronim “Apgar” oddychanie (respiration), czynność serca (pulse), zabarwienie skóry (appearance), napięcie mięśni (activity), odruchy fizjologiczne, reakcje na bodźce (grimace). Każdy z tych parametrów jest oceniany w skali od 0 do 2 punktów. Ich suma określa ogólny stan noworodka. Ocenę zapisuje się w pierwszej i piątej minucie życia dziecka – dotyczy noworodków w stanie dobrym (8-10 punktów w skali Apgar) lub w pierwszej, trzeciej, piątej i dziesiątej minucie życia – dotyczy noworodków w stanie średnim (4-7 punktów w skali Apgar) i ciężkim (0-3 punktów w skali Apgar). Sama nazwa nie pochodzi jednak od wspomnianego akronimu (który powstał zresztą dopiero 10 lat po opublikowaniu badań), ale od nazwiska twórczyni systemu, amerykańskiej lekarki i profesorki na Uniwersytecie Columbia, Virginii Apgar. Jak więc widać, spotykana niekiedy nazwa "skala Apgara" jest błędna, bo jej autor jest płci żeńskiej! Skala została przedstawiona w 1952 roku podczas międzynarodowej konferencji anestezjologów, a rok później opublikowana. Od tego czasu zaczęła być stosowana w szpitalach na całym świecie. Od kiedy zakres Apgar stosowany jest w Polsce? Już od 1981 roku i to na wniosek samych lekarzy, zaalarmowanych wysoką umieralności okołoporodową, sytuującą się w tamtych czasach na poziomie ok. 20 %. Apgar – tabela Pięć punktów, które sprawdza Skala Apgar, prezentujemy poniżej w wygodnej tabelce. Jeśli stan dziecka zostanie zaklasyfikowany jako dobry, nie wykazuje ono żadnych nieprawidłowości, lekarz podejmuje się jedynie usunięcia śluzu z dróg oddechowych. Słaby wynik skutkuje przede wszystkim podaniem tlenu i ewentualnymi dalszymi czynnościami. Cecha 0 punktów 1 punkt 2 punkty kolor skóry sinica całego ciała tułów różowy, sinica części dystalnych kończyn całe ciało różowe czynność serca niewyczuwalny poniżej 100 uderzeń/minutę powyżej 100 uderzeń/minutę reakcja na bodźce (wprowadzenie cewnika do nosa oraz drażnienie podeszwy stóp) brak/brak grymas twarzy/słabe poruszanie kaszel lub kichanie/płacz napięcie mięśniowe ogólna wiotkość ciała, brak napięcia napięcie obniżone, zgięte kończyny napięcie prawidłowe, samodzielne ruchy oddychanie brak oddechu oddech wolny i nieregularny głośny płacz Kangurowanie noworodka Jeżeli nie ma żadnych przeciwwskazań medycznych, każdy noworodek zostaje położony po porodzie na brzuchu matki, blisko serca i klatki piersiowej. Kontakt tego typu zostaje przerwany w momencie zagrożenia życia lub zdrowia noworodka bądź matki. Kangurowanie, a więc kontakt „skóra do skóry”, to moment wolny od wykonywania procedur oraz badań noworodka. Skala Apgar a cesarka Na ocenę wpływ ma także sposób rodzenia. Według badań z 2008 roku, w których porównano wyniki badań noworodków urodzonych naturalnymi siłami oraz poprzez cesarskie cięcie, pierwsza grupa dzieci odznaczała się wyższym średnim wynikiem dla najwyższych możliwych ocen (8-10 punktów) - 9,728 punktów do 9,078 punktów dla dzieci po cesarskim cięciu. Dzieci urodzone naturalnie w ponad 95% otrzymywały najwyższe noty, podczas gdy dzieci z porodów cesarskich w 87,01%. U dzieci urodzonych za pomocą cesarskiego cięcia częściej diagnozowano kwaśnicę oraz stan ciężki. Niemniej lekarze zwrócili uwagę na fakt, że jeśli ciąża należała do grupy o niskim ryzyku położniczym, różnica wynikająca z rodzaju porodu była niedostrzegalna. Skala Apgar dla wcześniaka Coraz częściej lekarze podkreślają, że skala oceny Apgar nie ma zbyt dużego zastosowania dla dzieci urodzonych bardzo wcześnie, a zwłaszcza dla wcześniaków urodzonych przed 28. tygodniem ciąży. Dlatego też specjaliści pracują nad opracowaniem nowego systemu oceny noworodka, który byłby dostosowany do wyników, jakie może osiągnąć wcześniak. Przykładem jest chociażby tak zwany system CRIB. Zakres Apgar przez wiele lat pomagał lekarzom diagnozować dzieci w ich pierwszych minutach i ułatwiała im szybką pomoc. Zdecydowana większość dzieci otrzymuje dobre oceny stanu zdrowia, ale nawet mniejsza liczba punktów nie przesądza o zdrowiu twojego dziecka w przyszłości. Skala Apgar jest więc raczej orientacyjną skalą ułatwiająca pracę lekarzy, niż nieodwracalnym osądem stanu dziecka. Badania noworodka po porodzie – waga i długość Punkty Apgar to jednak nie wszystko. Noworodek po porodzie poddawany jest również pierwszym pomiarom dotyczącym ciężaru i długości ciała, a także obwodu główki. Waga stanowi bardzo istotny wskaźnik zdrowotny dziecka. Powinna wynosić od 2500 do 4500 gramów – niższa waga może wskazywać na potrzebę specjalnej opieki pediatrycznej, a wyższa może wiązać się z podejrzeniem cukrzycy u matki. Jeżeli obwód głowy dziecka wynosi znacznie więcej lub mniej niż 35 cm, u dziecka mogą występować pewne problemy neurologiczne. Badanie wzroku i słuchu dziecka Wzrok noworodka badany jest za pomocą specjalnej latarki – lekarz sprawdza w tym celu reakcję jego źrenic na światło. Badania w kierunku wad wzroku wykonywane są jedynie u wcześniaków. W drugiej dobie życia dziecko przechodzi także przesiewowe badanie słuchu. Jeśli wynik jest nieprawidłowy, należy powtórzyć badanie następnego dnia. Przed wypisaniem ze szpitala przeprowadza się ponowne badanie noworodka pod kątem wagi. Jest to bardzo ważne, gdyż dziecko po narodzinach zazwyczaj traci na wadze. Dopuszczalny spadek wagi nie powinien być większy niż 10% urodzeniowej masy ciała noworodka. Kolejne badania noworodka w szpitalu Po pierwszym kontakcie z matką następuje ocena maluszka, obejmująca zarówno jego ogólną kondycję, jak adaptację pourodzeniową. Sprawdzana jest w szczególności wydolność układu oddechowego i układu krążenia oraz czy występują ewentualne wady rozwojowe. W ciągu pierwszych dwóch dni po porodzie przeprowadzane są rutynowe badania, uwzględniające między innymi poziom nawodnienia i wypróżnień, a także zabarwienie skóry. Żółtaczka u noworodka Żółtaczka poporodowa to często pierwsza choroba na jaką choruje noworodek, tuż po przyjściu na świat. Wynika ona z tego że, że w życiu płodowym dziecko wyposażone jest w zwiększoną liczbę czerwonych krwinek. Po narodzinach organizm musi wyrównać ich poziom. W wyniku rozpadu erytrocytów powstaje bilirubina – żółty barwnik neutralizowany przez wątrobę. Jako że wątroba maluszka nie jest jeszcze wystarczająco dojrzała, często nie jest jeszcze w stanie usuwać bilirubiny z organizmu dziecka wystarczająco efektywnie. Zazwyczaj zanika ona bardzo szybko, wtedy rodzice nie mają powodu do niepokoju. Bywa jednak i tak że dolegliwość nie ustępuje, wtedy lekarz zleca dodatkowe badanie krwi w celu ustalenia poziomu bilirubiny i ewentualne późniejsze leczenie. Zakraplanie oczu noworodka po porodzie Noworodek, tuż po narodzinach ma zakrapiane również oczy z użyciem azotanu srebra w ilości 1 kropla o stężeniu 1% do każdego oka. Chroni go to przed rzeżączkowym zapaleniem spojówek, do którego może dojść w trakcie narodzin. Procedura ta to tzw. Zabieg Credego. Witamina K dla noworodka W organizmie nowonarodzonego dziecka jest zbyt mało witaminy K, która zapewnia właściwe krzepnięcie krwi i chroni przed krwotokami. Jako że z każdym dniem od narodzin deficyt witaminy K tylko się powiększa, po porodzie podaje się noworodkowi tę witaminę standardowo. Odbywa się to domięśniowo. W pierwszej dobie życia po urodzeniu neonatolog w szpitalu sprawdza również: brzuszek dziecka – oceniając, czy poszczególne narządy znajdują się we właściwym miejscu i mają odpowiednie rozmiary, nogi i stopy – upewniając się, że nogi zginają się prawidłowo w kolanach, a stopy nie są za bardzo zwrócone do wewnątrz, budowę kręgosłupa, pracę i napięcie mięśni, narządy płciowe – u dziewczynek sprawdzana jest wielkość łechtaczki oraz ujście pochwy, a u chłopców, czy oba jądra znajdują się w mosznie oraz czy ujście cewki moczowej jest na końcu żołędzi, serce i krążenie – by wychwycić ewentualne ryzyko choroby czy wad serca, podniebienie – upewniając się, że nie jest ono rozszczepione, a dziecko może swobodnie poruszać językiem, staw biodrowy – pod kątem wrodzonego zwichnięcia stawu biodrowego. Badania przesiewowe noworodków Badania przesiewowe noworodków to test, który pozwala na wykrycie 26 chorób i związanych z nimi nieprawidłowości, w tym między innymi chorób takich jak mukowiscydoza, fenyloketonuria, wrodzona niedoczynność tarczycy czy pozostałe choroby związane z metabolizmem. Jest to tak zwane badanie noworodka z pięty, które polega na nakłuciu jego pięty i nasączeniu bibuły krwią. Na bazie tak pobranej próbki krwi, jest wystawiana ocena stanu zdrowia malca. Kiedy się wykonuje badania przesiewowe noworodków? Pobranie krwi i jej przebadanie powinno odbyć się do 48 godzin po urodzeniu dziecka. Szczepienia noworodków w szpitalu W szpitalu, poza badaniami, zostają wykonane także pierwsze szczepienia ochronne – jest to pierwsza dawka szczepienia przeciwko gruźlicy a także żółtaczce typu B (WZW B). Szczepionki te są zalecane wszystkim dzieciom. To także Ci się spodoba Urazy u noworodkaUraz okołoporodowy to każdy rodzaj urazu, który pojawia się podczas porodu. Obrażenia okołoporodowe mogą mieć różny stopień nasilenia od nieszkodliwego do bardzo ciężkiego. Wiele urazów przy porodzie prowadzi do trwałej niepełnosprawności, która może mieć wpływ na zdolności intelektualne, poznawcze i / lub fizyczne dziecka. Aby skutecznie zapobiegać urazom okołoporodowym lekarze powinni przestrzegać standardów medycznych. Przede wszystkim ważne jest odpowiednie monitorowanie stan zdrowia matki i dziecka w trakcie ciąży i porodu, oraz niezwłoczne rozwiązywanie wszelkie podejrzanych urazy okołoporodowe ujawniają się bezpośrednio po urodzeniu. Typowe oznaki i objawy, które mogły wystąpić u noworodka zaraz po urodzeniu obejmują:dziecko ma bladą lub niebieską barwęoddech i / lub częstość akcji serca są powolne lub wymagane są działania resuscytacyjneniemowlę jest ospałe lub letargicznebrak zainteresowania lub trudności z karmieniemnieparzyste ruchy twarzy, ramion lub nóg ( drgawki ) lub faworyzowanie jednej strony ciałaniska punktacja Apgar w 5 za minucie i / lub późniejZdarza się również tak, że uraz okołoporodowy nie jest identyfikowany zaraz po porodzie. Diagnoza następuje dopiero w tedy, gdy dziecko zaczyna ominąć kluczowe etapy rozwoju lub osiąga wiek szkolny. Wówczas rodzice lub nauczyciele zauważają zaburzenia zachowania lub uczenia się, zaburzenia motoryczne, takie jak porażenie mózgowe lub zaburzenia mowy i kilka różnych przyczyn urazów okołoporodowych, a wiele z nich jest ze sobą powiązanych. Czasami u matki mogą występować czynniki ryzyka powodujące obrażenia u płodu. W innych przypadkach uraz okołoporodowy może wynikać z: trudnego porodu, niezidentyfikowanej infekcji u matki, która powoduje niedotlenienie płodu lub niewłaściwej opieki okołoporodowej ze strony personelu medycznego. Nierzadko obrażenia związane z porodem mają wpływ na mózg dziecka. Dochodzi wówczas do zaburzeń motorycznych, poznawczych, behawioralnych lub emocjonalnych u u noworodka – przyczynyIstnieje wiele potencjalnych winowajców urazów okołoporodowych takich jak: stan zdrowia matki i płodu, nieprawidłowe ułożenie płodu do porodu, problemy z łożyskiem i inne powikłania i komplikacje, które trudno przewidzieć i nie zawsze są możliwe do 2/3 urazów okołoporodowych jest nieuniknione – nie są one niczyją winą. Pozostałe 1/3 są jednak spowodowane zaniedbaniami lekarskimi lub błędami personelu medycznego podczas akcji poród jest wyczerpujący i stresujący, zwłaszcza jeśli pojawiają się komplikacje i kiedy dochodzi do błędów ze strony personelu medycznego. Według najnowszych danych najczęstszym powodem występowania urazów okołoporodowych są błędy komunikacyjne pomiędzy personelem medycznym szpitala ( lekarz – położna ), które skutkują:niezrozumienia diagnozypodawaniem niewłaściwych leków rodzącejbrakiem zastosowania antybiotykoterapii w sytuacjach uzasadnionychnieterminowym poinformowanie lekarza, gdy płód wykazuje oznaki niepokojuopóźnieniem cięcia cesarskiegoniewłaściwym użyciem kleszczy lub próżnociąguniewłaściwą techniką resuscytacyjnąUrazy u noworodka – zapobieganieObrażenia porodowe, zarówno możliwe do uniknięcia, jak i nieuniknione wpisują się w ryzyko porodu. Jednak są pewne rzeczy, które każda kobieta w ciąży może zrobić, aby zminimalizować ryzyko urazu okołoporodowego:Po pierwsze bardzo ważny jest właściwy wybór lekarza prowadzącego ciążę ( jeśli to możliwe lekarz prowadzącego poród ) oraz szpital, w którym nastąpi rozwiązanie. Zweryfikuj referencje oraz doświadczenie swojego lekarza. Porozmawiaj z nim o możliwych scenariuszach porodu, znieczuleniu, możliwych komplikacjach, które mogą wystąpić podczas przyjścia dziecka na drugie, bądź aktywna i czujna w trakcie trwania ciąży. Nie przegap żadnych wizyt i badań lekarskich. Zadawaj lekarzowi pytania i wyjaśniaj na bieżąco wszystkie wątpliwości dotyczące Twojego stanu zdrowia. Im więcej wiesz, tym lepiej będziesz przygotowana do – i to nie jest łatwe – aktywnie uczestnicz w decyzjach medycznych dotyczących porodu. Oznacza to uważne słuchanie wszystkiego, co mówią lekarze i zadawanie pytań, aby upewnić się, że wszystko jest zrozumiałe. Współpracuj z personelem medycznym wykonując uważnie zalecenia. Pamiętaj, aby bliska Ci osoba towarzyszyła Ci podczas akcji porodowej. Osoba towarzysząca może zadawać lekarzowi pytania i zwracać uwagę na bezpieczeństwo Twoje i rodzącego się u noworodka – jakie są najczęstsze rodzaje obrażeń okołoporodowych?Chociaż występuje wiele różnych rodzajów urazów okołoporodowych, najczęściej dochodzi do: złamania obojczyków lub innych kości, urazy splotu ramiennego, takie jak porażenie Erb’a lub Klumpke’a, siniaki i encefalopatii niedotlenieniowo – niedokrwiennej. Uszkodzenia mózgu spowodowane krwawieniem, urazem lub niedotlenieniem są również bardzo powszechne. Często skutki urazu okołoporodowego obejmują: porażenie mózgowe, niepełnosprawność intelektualną lub rozwojową oraz zaburzenia napadowe u u noworodka – możliwa diagnozaIstnieją pewne diagnozy, które mogą wskazywać na trudny poród i zaniedbania ze strony personelu medyczne:krwotok śródczaszkowyencefalopatia niedotlenieniowo – niedokrwiennaporażenie mózgowewodogłowieposocznicadrgawkinapady padaczkowezapalenie mózguleukomalacja okołokomoroważółtaczka jąder podkorowychzapalenie opon mózgowychhipoglikemia noworodkowazapalenie płuczespół aspiracji smółkiUrazy u noworodka spowodowane niedoborem tlenuEncefalopatia niedotlenieniowo – niedokrwienna (udar niedokrwienny)Encefalopatia niedotlenieniowo – niedokrwienna jest oficjalną nazwą medyczną deprywacji tlenowej występującą w chwili urodzenia lub w jej pobliżu. Jeśli podaż tlenu u dziecka zostanie zubożona lub odcięta, jego mózg (a w niektórych przypadkach inne narządy) mogą zacząć wykazywać oznaki dysfunkcji, gdyż komórki pozbawione tlenu zaczną umierać. Encefalopatii niedotlenieniowo – niedokrwiennej można zapobiec, gdy personel medyczny przestrzega standardów opieki medycznej i odpowiednio reaguje na oznaki niepokoju niedotlenieniowo – niedokrwienna może być spowodowane przez wiele czynników, w tym:ucisk lub wypadanie pępowiny (gdy przepływ krwi do dziecka przez pępowinę jest częściowo lub całkowicie przerwany)pęknięcie macicy (gdzie macica pęka , powodując masywny krwotok)odklejenie łożyska (gdy łożysko oddziela się od ściany macicy, powodując krwawienie)poród zabiegowy (poród z użyciem kleszczy, próżnociągu może powodować krwotoki śródczaszkowe – krwawienia mózgu u noworodka)Urazy u noworodka spowodowane porodem zabiegowymNiewłaściwie zastosowanie kleszczy i próżnociągu może powodować uszkodzenie mózgu w wyniku niedoboru tlenu lub na skutek urazu mechanicznego. Jednym z najczęstszych potencjalnych skutków niewłaściwego użycia kleszczy lub próżnociągujest krwawienie w mózgu. Przyczyną może być niewłaściwe stosowanie przyrządów lub technik położniczych prze lekarza. Urazom okołoporodowym spowodowanym porodem zabiegowym można zapobiec poprzez przestrzeganie standardów opieki przez personel medyczny szpitala podczas porodu oraz ścisłe monitorowanie zarówno matki jak i dziecka w trakcie okołoporodowe mogą być spowodowane wieloma czynnikami, w tym:nieprawidłowe ułożenie dziecka do porodu – ułożenie podłużne miednicoweniewłaściwe użycie próżnociagu lub kleszczy przez lekarza (użycie zbyt dużej siły lub nieodpowiedniej techniki położniczej )sytuacje, w których dziecko „utknęło” w kanale rodnym z powodu niedopasowania wielkości między miednicy matki do głowy dziecka (dysproporcja matczyno – płodowa ) lub gdy dziecko jest duże w stosunku do wieku płodowego ( makrosomia płodu )przedłużająca się lub niepostępujący poród ( ma miejsce, kiedy dziecko porusza się zbyt wolno w kanale rodnym lub nie przemieszcza się wzdłuż kanału. Skurcze porodowe mogą wywierać presję na głowę dziecka, powodując ściśnięcie głowy, co z kolei może spowodować brak przepływu krwi do niektórych części mózgu )Urazy u noworodka – nieprawidłowa opieka prenatalnaBardzo ważne jest, aby opieka prenatalna była prowadzona w sposób rzetelny zgodnie ze standardami i aktualną wiedzą medyczną. Dzięki wnikliwej ocenie stanu zdrowia matki oraz płodu lekarz jest w stanie zidentyfikować czynniki ryzyka urazu okołoporodowego. Badanie ultrasonograficzne pomagają lekarzowi rozpoznać nieprawidłowości związanych z : długością sznura pępowinowego, ilością płynu owodniowego czy też zahamowaniem wzrost płodu ( IUGR ) w okresie prenatalnym. Dzięki rozpoznaniu czynników ryzyka lekarz może w sposób właściwy zakwalifikować pac jętkę do szpitala o odpowiednim stopniu referencyjności w celu odbycia bezpiecznego u noworodka – infekcjaPodczas porodu dzieci mają kontakt z kanałem rodnym matki co oznacza, że ​​są narażone na wszystkie bakterie, których matka jest nosicielem. Szkodliwe bakterie lub wirusy mogą przenieść się z matki na dziecko podczas porodu, dlatego przed porodem lekarz powinien przeprowadzać zalecane testy na niektóre rodzaje infekcji. Jeśli infekcje u matki nie są odpowiednio leczone (odpowiednimi antybiotykami lub lekami przeciwwirusowymi) bakterie lub wirusy mogą przemieszczać się i infekować mózg dziecka ( zapalenie mózgu ), błony otaczające mózg i rdzeń kręgowy ( zapalenie opon mózgowych) lub płuc (zapalenie płuc). Najczęściej dochodzi do infekcji: E. Coli, Listerią, GBS+Lekarz powinien także badać kobietę pod kątem infekcji podczas ciąży, w tym zapalenie błon płodowych i jajowodów, infekcje dróg moczowych i bakteryjne zapalenie pochwy. Infekcje z tych chorób mogą być przenoszone na u noworodka w sytuacjach nagłychPrawidłowo przebiegający poród może nagle zmienić się i wymagać natychmiastowej interwencji. Personel medyczny powinien być odpowiednio przeszkolony i posiadać doświadczenie w radzeniu sobie z nagłymi sytuacjami położniczymi takimi jak:Niepokój płodu (niedotlenienie płodu widoczne w zapisach KTG), który może przyczynić się do zespołu aspiracji smółkiUcisk lub wypadnięcie pępowiny (gdzie przepływ krwi do dziecka przez pępowinę jest albo częściowo, albo całkowicie przerwany)Pęknięcie macicy (macica pęka powodując masywny krwotok)Oddzielenie się łożyska (gdy łożysko oddziela się od ściany macicy, powodując krwawienie)Poród z łożyskiem przodującym (nisko położone łożysko, które częściowo lub całkowicie zasłania szyjkę macicy)Poród naturalny po uprzednim cięciu cesarskim (VBAC) – kobiety z wcześniejszymi bliznami w przekroju poprzecznym mają zwiększone ryzyko pęknięcia szwu w jamie brzusznej powodującej krwotok i niebezpiecznie niskie ciśnienie krwiResuscytacja noworodkowa – noworodki, które nie oddychają zaraz po porodzie lub mają z tym trudności, wymagają natychmiastowej reanimacji. Jeśli resuscytacja zostanie wykonana niepoprawnie, może dojść do uszkodzenia płuc u noworodkaInne sytuacje i błędy okołoporodowe personelu medycznego, które zwiększają ryzyko urazu u noworodka to:Zbyt późna decyzja lekarza o cięciu cesarskim w sytuacji zagrożenie zdrowia i życia matki i / lub dziecka. Od podjęcia decyzji do porodu operacyjnego nie powinna upłynąć więcej niż 30 monitorowanie płodu – czynność serca u płodu podczas porodu powinna być stale monitorowana . Jeśli monitorowanie dobrostanu dziecka odbywa się w niewłaściwy sposób, personel medyczny może pominąć oznaki niepokoju lub niedotlenienia tym samym tracą cenne minuty, które decydują o tym czy dziecko urodzi sie podanie znieczulenia – wiele kobiet decyduje się na znieczulenie zewnątrzoponowe podczas porodu. Ważne jest zatem, aby pamiętać, że znieczulenie zewnątrzoponowe czasami wiąże się z ryzykiem. Nieprawidłowo podane znieczulenie może wpływać na drugi etap porodu powodując niskie ciśnienie krwi u rodzącej, co z kolei może przełożyć się na niewystarczający przepływ krwi do stosowanie oksytocyny – oksytocyna jest często stosowane w celu zwiększenia skurczów porodowych. Jednak w niektórych sytuacjach może powodować zbyt silne skurcze i zmniejszenie przepływu krwi do u noworodka leczenieObrażenia okołoporodowe mogą powodować trwałe uszkodzenie mózgu. Po wystąpieniu trwałego uszkodzenia mózgu, większość dostępnej opieki medycznej jest wspomagająca i paliatywna, z wyjątkiem terapii hipotermią w celu zmniejszenia ciężkości urazu w przypadku encefalopatii niedotlenieniowo – niedkrweinnej. Leczenie hipotermią powinno odbyć się w ciągu pierwszych 6 godzin od u noworodka, a bład w sztuce lekarskiejGdy pojawiają się powikłania i komplikacje porodu, obowiązkiem pielęgniarek, lekarzy lub innych pracowników personelu medycznego jest szybkie i odpowiednie działanie w celu zminimalizowania ryzyka dla matki i dziecka. Błąd w sztuce lekarskiej ma miejsce, gdy dochodzi do urazu na skutek zaniedbania, pomyłki lub złej organizacji pracy zespołu medycznego. Niektóre przykłady błędów medycznych obejmują:nieumiejętne zidentyfikowanie i zaplanowanie skomplikowanego poroduniepowodzenie w diagnozowaniu i leczeniu problemów przed porodem takich jak np.: łożysko przodujące lub infekcja u matkinierozpoznawania problemów z pępowinązbyt późna decyzja o cesarskim cięciu w sytuacjach nagłychniepowodzenie w identyfikacji i odpowiedniej reakcji na problemy z płodem – nieprawidłowe zapisy KTGbłędy związane z lekami (np. podanie zbyt dużych dawek oksytocyny, niepodanie antybiotyku po zidentyfikowaniu infekcji u matki )niewłaściwe użycie instrumentów położniczych ( kleszcze, próznociąg )